قوة روح بقلم الكاتبه فاطمه عيد الجزء الثاني والاخير

دلوقتى مش عاوزه اى كلام وناهد تبتسم وتضم بنتها ليها ويفضلوا يتفرجوا على الفرح لحد ما كل الناس مشيوا ونديم اخد جويريه وطلعوا اوضتهم .. ا
تكتفى بالابتسامه وبتفرك فى ايدها جامد ونديم لاحظ توترها فقال بصوت هادى اهدى ياحبيبتى ومټخافيش 
جويريه تشاورله بمعنى تمام .. يبتسملها ويقول مبسوطه
تبتسم وتشاورله باه وهو يضحك انت هتفضلى سايلنت كده كتير 
جويريه تبتسم وتاخد نفس بهدوء وتطلعه بالراحه وتبصله 
جويريه برقه اقول ايه 
نديم بابتسامه واسعه يلهوى على الرقه دى .. قوليها تانى كده 
نديم يفضل باصصلها فى عينها وهى بطلت ضحك وبصتله بحب على الرغم من كسوفها لكنها فرحانه ان حبيبها اخيرا بقى جنبها.. 
يعدى الوقت .. ادهم خد كل هدومه ومستلزماته وجمعهم كلهم فى العربيه وودع كل اللى فى البيت وخارج يركب عربيته عشان يطلع على المطار .. يفتكر نيران .. كان عاوز يستمر فى تجاهلها بس افتكر ان سفريته دى طويله وهتستمر لسنين .. طلع اوضته وخد منها فلوس كتير جدا والفيزا بتاعته القديمه .. اخدهم وطلع عندها وخبط تفتحله الباب وتبصله باستغراب شديد متوقعتش انه ممكن يجى تانى بعد
اخر مره .. لسه هيدخل تحط ايدها على الباب تمنعه يبصلها عاوز ايه يا ادهم !
ادهم محبش يطول فى نقاشه معاها لانه اتأخر جدا عن ميعاد الطياره .. يبصلها بهدوء ويطلع الفلوس والفيزا الفلوس دى ليكى لو احتاجتى حاجه للكورس او اى حاجه عاوزه تشتريها .. والفيزا دى اعتبريها بتاعتك من انهارده فيها مبلغ كويس .. الرقم السرى ١٧٤٨ 
تقاطعه نيران انا مش عاوزه اى حاجه من دول .. شكرا ل.. 
يقاطعها انا مسافر بره مصر وهطول .. واحتمال مرجعش لو لزم الامر .. خديهم هتحتاجيهم .. ودلوقتى بعد اذنك اتأخرت على الطياره 
نيران كأن الزمن وقف بيها .. ومش مستوعبه اللى قاله .. فجأه كده هيسافر ! .. ويعنى ايه مش هيرجع .. حست بقبضه فى قلبها وخاڤت ان الدعوه اللى دعتها فى لحظه ڠضب تستجاب ! .. تبص ليه وهو بينزل وخلاص دموعها هتنزل متحسش بنفسها غير وهى بتجرى عليه وتناديله بسرعه .. ادهم يقف ويبصلها .. وهى بصاله وساكته مش عارفه تقوله ايه .. كل اللى عارفاه انها مش عاوزاه يمشى .. حاسه ان روحها هتتسحب منها ومجرد التخيل انها مش هتشوفه تانى ۏجعها .. بصاله وساكته وهو يضيق حواجبه باستغراب 
ادهم نيران متأخر على الطياره .. عاوزه حاجه !
نيران ساكته تماما وبصاله فى عينه بۏجع وسابت عينها هى اللى تتكلم ولاول مره تواجه عينه وتتعمق فيهم .. ادهم احساس الاشتياق والضيق ظاهر جدا فى عينها ومش مصدق انها زعلانه عشان هيمشى .. فضلوا باصين لبعض فتره كبيره وادهم نسى الطياره تماما وكأن الزمن وقف من حواليه لمجرد سرحانه فى عينها بالشكل دا .. الصمت طال بينهم .. واخيرا نيران اتكلمت بصوت مخڼوق وهى مازالت بصاله مش هترجع !
ادهم بتوجس عاوزانى مرجعش 
نيران دمعه خانتها ونزلت من عينها.. ادهم حس بحراره دموعها.. حاول يبعدها بس تمسك فيه جامد 
نيران بهمس وضيق متمشيش
ادهم يستغرب اكتر .. ومستغرب مشاعرها وضعفها اللى تانى مره يظهر لو ممشتش كل شغلى بره هيتنهى 
نيران تبعد وتبص فى عينه والدموع ماليه عينهاو بدون وعى قالت لو مشيت انا اللى هنتهى !
ادهم متأكد ان اللى معاه حاليا مش نيران بشخصيتها وان دا مجرد ضعف هيحرقها لما تفوق .. هو عارف انه
لو فضل هتبعد عنه وان حالتها حاليا مجرد خوف .. بس فى نفس الوقت مش قادر يبعد او يسيبها .. مش قادر يقسى عليها .. هو دايما بيجى عليها لكن دلوقتى مش عاوز غير انه يحتويها ويهديها وبس .. وللاسف الوقت ضيق جدا ومش قادر يوصل لقرار ومش هينفع يلغى السفر لانه يعتبر خړاب بيته .. فى وسط افكاره يفتكر تذكره نديم الزياده اللى كان هيرميها .. يبصلها وقال بسرعه تيجى معايا !
نيران بعدم استيعاب اجى فين 
ادهم تسافرى معايا .. انا مستعد ابدأ حياه جديده معاكى 
نيران تبرق عينها بزهول .. هو فعلا قالها تسافر معاه .. هو فعلا عاوزاها معاه ! .. كانت هتوافق بس تفكتر الكورس وشغلها ومشروعها الجديد وتفتكر حياتها ومامتها اللى مش هينفع تسيبها لوحدها .. ادهم الرد وصله من حركه عينها وتعابير وشها 
نيران مش هقدر 
ادهم بمحاوله معاها انا هعلمك بره وطول الفتره اللى هقضيها هناك هتاخدى شهاده وتتعلمى وبوسطاتى هخليكى تبنى الكرير اللى بتحلمى بيه وهقف جنبك .. لو عاوزانى وعاوزه تحاولى معايا وافقى وكل اللى بتحلمى بيه هتحققيه يا نيران 
نيران تبصله ولاول مره تلمح نظره مختلفه فى عينه بعيده عن القسۏه والبرود .. نظره حنينه بتترجاها .. نظره قادره تهد كل حصونها .. وهى بتفكر تلفون ادهم يرن .
ادهم ايوه .. جاى .. خلاص يا يوسف .. حاضر متقلقش 
يقفل ويبصلها .. نيران بعد تفكير طويل ومحاوله اختيار اخيره .. ودموعها تنزل بصمت وبصوت مهزوز مش هقدر انا اسفه 
ادهم يحرك راسه بيأس .. يبعدها عنه بالراحه وينزلها .. يبصلها وقال بصوت خالى من اى تعبير اثبتيلى حاليا انك نيران اللى انا اعرفها ..
انا مش هقدر اتناقش معاكى اكتر من كده .. كل اللى هقوله ان الايام اللى هتكونى فيها لوحدك حاليا دى باختيارك .....
تقاطعه نيران بضيق وليه متفضلش انت هنا .. ليه لازم انا اللى اتنازل واسافر !
ادهم لانك مش مستوعبه حجم الكارثه والخساير اللى هتحط فيها .. انا حاليا فى دايره اڼتقام واحد هينتقم لبنته فيا تفتكرى محتاج اقعد واتعامل مع الموضوع ببرود ! انا حاولت معاكى وللاسف اخرى جه هنا سلام يا نيران 
سيبها ونزل بسرعه وهو نازل حس پخنقه غير عاديه شعور جديد عليه اول مره يحسه ركب عربيته ومشى يطلع على المطار .. نيران تفضل واقفه وباصه لمكانه .. ودموعها بتنزل بصمت .. مش مصدقه انه خلاص مشى ! .. مش مصدقه انها ضيعته من ايدها !! .. ټعيط بصوت وبحرقه .. مش عارفه تلومه عشان مختارهاش لانها برضو مقدرتش تسيب كل حاجه وتمشى معاه .. حاسه انها فى معركه .. معركه كل شويه يطحنوا بعض فيها وبعدين الحكم يصفر ويقفوا يرتاحوا .. وبعدين يرجعوا يطحنوا بعض تانى .. هو مش قادر يتنازل وهى مش هتتنازل .. وعايشه فى صراع دائم بين عقل بيقولها مش مناسب ليكى ومصانش كرامتك ومختاركيش وقلب مش بينبض غير باسمه .. وللاسف مع كل غياب ليه بيدمر وكل نبضه پتنزف من الۏجع .. تقعد مكانها فى الارض وتبص للسما ودموعها مبتقفش .. وقلبها نبضاته سريعه وكأنها بتحارب جوه ضلوعها .. تبص للسما بۏجع وضياع كامل وتقول يااارب بكل قوتها .. ربنا القادر انه ينجدها من كل الۏجع والمعارك وزحمه افكارها .. بتناديله وهى على يقين تام بانها هتنجو من اللى هى فيه 
اما ادهم حالته مقلتش عنها .. بيسوق وهو بيفتكرها .. ريحتها لسه محوطاه.. حاسس بدفاها لحد دلوقتى .. دموعه نزلت ڠصب عنه .. مرضيتش تمشى معاه على الرغم من انه هيئلها مستقبل احسن .. معقول هو واهم نفسه بانه مهم عندها وانها ممكن تكون حبته .. معقول قادره تكدب بعينها واكبر دليل انها رفضت تروح معاه .. معقول وصل لمستوى الغباء دا فى انه يصدق انها حبته واتعلقت بيه .. هى معملتش حاجه تثبت دا .. هل عينها وتصرفاتها كفايه عشان يشوف حبها من خلالهم ! .. يضرب على الدركسيون بعصبيه وبزعيق غبي 
سرع بالعربيه جامد وهو حاسس پخنقه غير طبيعه .. يوصل المطار على اخر لحظه .. يركب الطياره بسرعه كان يوسف قاعد فيها من بدرى .. اتحركت الطياره متجهه لايطاليا 
يعدى الوقت .. نيران عينها جفت من كتر العياط وكل قواها اڼهارت .. حست بصداع ودوخه جامدين .. تقوم من الارض وتدخل اوضتها وتحمد ربنا ان مامتها ومريم نايمين ومحسوش بيها من صوتها .. تدخل واول ما تفرد على السرير النوم طار من عينها .. ودموعها بدأت تنزل من تانى .. تقوم بهدوء وتدخل الحمام تتوضى وتخرج تصلى .. الصلاه الحاجه الوحيده اللى بتصبرها على مراره الايام .. ورغم البعد الكتير اللى بينها وبينه الا انها بتعيش الاحساس كأنه اول مره .. تصلى وتسجد وهنا اڼهارت بكل
الۏجع اللى جواها وفضلت طول الليل تصلى وتدعى على امل انها تهدى لكن للاسف مش قادره تستوعب انها هتتحرم منه تانى 
يعدى اليوم .. تانى يوم الصبح .. ادهم ويوسف وصلوا للشقه بتاعت ادهم فى ايطاليا .. يفضوا الشنط ويغيروا هدومهم وبعدين يوسف يجمع ورق كتير ويخرج لادهم 
يوسف ورجعنا للشغل اللى بيقصف العمر دا تانى
ادهم واقف وبيبص من الشباك وسرحان تماما وكل عقله معاها ويوسف كان بيتكلم وبدأ يشرحله اللى المفروض يحصل وهو بيفتكر غير وداعهم وفى دنيا تانيه خالص .. يفوق فجأه على زعيق يوسف 
ادهم بنرفزه ايه
يوسف ياعم انت اللى ايه .. بقالى ساعه بشرحلك 
ادهم بتنهيده اجل الشغل دلوقتى .. انا مش فايق 
يوسف هنبدأها مرقعه بقى 
ادهم يروح يقعد جنبه وبدون اى مقدمات 
ادهم انا سيبت نيران 
يوسف باستغراب نيران دى مراتك الاولى !
ادهم ايوه
يوسف اللى اتجوزتها وسيبتها واتجوزت عليها وسيبتها تانى !
ادهم وهو بيقوم مش طالبه
استظراف هى 
.. ماانت سايبها من زمان .. ايه الجديد !
ادهم مش عارف يقوله ايه .. وهو اصلا مش فاهم مضايق ليه او مش عاوز يقتنع بالسبب الحقيقى .. باصصله وساكت 
يوسف انت حبيتها !
ادهم بسرعه لا طبعا .. حب ايه وزفت ايه بس 
ادهم يحس پخنقه غير طبيعه ودا لانه من جواه مش متقبل الرد الحقيقى وللاسف شكوكه بدأت تتأكد من نبضه قلبه اول ما يوسف سأله 
يوسف طب طلقتها 
ادهم لا 
يوسف اومال ايه يابنى ماتنطق 
كان عاوز يقوله ويحكيله اللى حصل بس تراجع .. كان محتاج يشوف رأيه جايز هو اللى غلطان لكن عقله سيطر عليه فجأه ومش بيتهم الا نيران وشايف انه عمل اللى عليه وهى اللى رفضت .. ينفخ بضيق ويبصله 
ادهم فكك وقوم اعملى قهوه 
يوسف لا بقولك ايه مش عشان هنعيش بطولنا هتعملنى الخدامه الفلبنيه بتاعتك .. قوم اخدم نفسك وفكك منى 
ادهم بضيق انا ايه اللى خلانى اجيبك .. وسع كتك القرف انت كمان 
يقوم من جنبه ويوسف يكمل شغله 
فى القصر .. جويريه تصحى من النوم وتبص لنديم وتسرح فى ملامحه وتبتسم .. ولسه هتتحرك تلاقيه فتح عينه .. تغمض عينها بسرعه .. نديم يبصلها ويبتسم صاحيه من امتى !
جويريه