رواية صدفة الجزء الرابع.

سارة وهى بتبصلهم بفرحة: أوى اوى
عمار ببأتسامة: عقبالك
سارة وهى بتفوق وبتبص على اللى جانبها : عن اذنك
عمار : اتقلى بس هفضل وراكى برضوا
سارة راحت عند صدفة ۏحضڼټھl: مبروك يا صدفة
صدفة بفرحة: الله يبارك فيكى يسوسو
عمار ومحمود ويوسف سلموا على زين وكانوا مبسوطين
وليد وهو بيحضن زين وبدموع: مبسوطلك أوى واخيرا قلبك رجع يدق يبنى

زين : طب وايه لازمة الدموع دى طيب
وليد وهو بيمسح دموعه: دى ډمۏع الفرحة يبنى
الحفلة خلصت والكل روح على بيته
فى اوضة صدفة و زين
زين كان فى الحمام وصدفة كانت واقفة قدام المرايا بتبتسم وتايهة فى زين وبتفتكر اللى حصل
زين جيه ۏحضڼھl من ضهرها : بتعملى ايه

صدفة بصتله : انا مبسوطة بشكل متقدرش تتخيليه
زين وهو بيب’وسها من خدها: شكرا لانك رجعتى تخلى قلبى يدق تانى ويحب بطريقة محبش ادها قبل كدا

صدفة وهى پټحضڼھ: متبعديش عنى يا زين وخليك جانبى

زين : وايه اللى هيخلنى ابعد عن روحى
صدفة وهى بتدفن راسها فى صډ'ړھ: ربنا يديمك ليا يروحى
مجهول: وقت اما يرحلوه ابقى هربه
على : تمام يباشا
مجهول : زين بقى خطړ علينا لازم نخليه يسيب القضية بتاعتنا طول ما هو موجود احنا هنبقى فى خطړ
على : نخ’لص عليه

مجهول : دا بسبع اروح احنا لازم نهدده بحاجة بيحبها مراته
على : قول حضرتك عايزنى اعمل ايه
مجهول : استنى الاوامر
على : تمام يباشا عن اذن حضرتك
اكتفى انه يشاورله بأيده يخرج

فى الصباح
زين صحى وكانت صدفة لسه نايمة
زين ملس بأيده على خدها وفضل يبصلها بحب
صدفة وهى بتفتح عينها وببأتسامة: صباح الخير
زين بحب : صباح القمر يلا عشان اوصلك
صدفه: تمام
قدام باب الكلية في عربية زين